De Club

Het oprichten van een voetbalvereniging is slechts zelden een spectaculaire gebeurtenis. Het toeval speelt doorgaans een voorname rol, van ene bewuste keuze om later ooit eens topamateurvoetbal te spelen is vrijwel nooit sprake.

”Zo is het bij Sc. Angelslo ook gegaan”

In begin jaren 60 werd de voetbalwereld door twee clubs in Emmen beheerst. Drenthina vertegenwoordigde het dorp in het zaterdagvoetbal. Voor spelers die niet door geloofsovertuiging gehinderd waren om op zondag te spelen was vv. Emmen de club. Het leek niet helemaal logisch om juist in die tijd de oprichting van een derde voetbalvereniging te overwegen. Het gebeurde echter toch en vanaf 29 december 1965 was Angelslose Boys een realiteit.

De oprichters hadden zeker niet de bedoeling om de gevestigde orde in Emmen concurrentie aan te doen. Het doel was veel eenvoudiger. Voor veel voetballers die bijvoorbeeld bij de ENKA in de ploegendiensten werkten was het moeilijk om regelmatig trainingen te volgen wat weer consequenties had voor het competitievoetbal. Om die mensen toch gelegenheid te geven in competitieverband hun favoriete sport uit te oefenen, was de eventuele nieuwe vereniging bedoeld.

Die eerste bijeenkomst gaf de stoot tot een meer officiële samenkomst die in de maand oktober werd gehouden. Plaats van handeling was de openbare school aan de Bensingecamp. Op de tweede vergadering waren zoveel positieve geluiden te beluisteren dat werd besloten Emmen met een derde voetbalvereniging te verrijken. In december werd reeds een verzoek aan de afdeling Drenthe van de KNVB gericht om voor het seizoen 66/67 tot de competitie te worden toegelaten. In juni 1966 werd de Koninklijke goedkering verkregen en niets stond Angelslose Boys in de weg om in competitieverband te voetballen. Als wedstrijddag werd gekozen voor de zaterdag.

Een club dient een bestuur te hebben en die kwam er natuurlijk de eerste voorzitter werd Job Pol senior. Hij werd bijgestaan door secretaris Gijs Schutte en penningmeester Henk Veenker. Gespeeld werd er op het sportpark aan de Oude Roswinkelerweg want het terrein aan de Meerdijk lag nog braak. Angelslose Boys had, niet onbegrijpelijk, met start problemen te maken. Bestuurlijk kader was moeilijk te vinden en het was indertijd een voortdurend komen en gaan van bestuurders. De club was dan ook voor een belangrijk deel van een beperkt aantal mensen afhankelijk die voortdurend klaar stonden.

”Henk Roosien was zo iemand”
In de aanvangsjaren was hij een druk bezet baasje. Speler, trainer, secretaris, penningmeester en voorzitter. Nooit werd tevergeefs een beroep op hem gedaan. Ook de namen van Job en Ab Pol moeten in dit verband worden genoemd. Het duurde nog de nodige jaren voordat er rust in de vereniging kwam. Pas vanaf 1972 toen een krachtig bestuur werd gevormd onder leiding van voorzitter Keimpe Dijkstra ging het in bestuurlijk opzicht bergopwaarts met Angelslose Boys.

Inmiddels was ook het nieuwe complex op de Meerdijk betrokken en had men de beschikking over een eigen onderkomen. Sportief kwamen er ook de eerste resultaten in 73/74 was Angelslose Boys ongenaakbaar en werd ongeslagen kampioen. De KNVB was bereikt.

De successen werkten inmiddels ook door op het ledenaantal. In het jaar na de promotie naar de KNVB steeg het aantal seniorenteams van vier naar zes. Naast een A en een B-junioren elftal. Toonden 3 C-juniorenteams de groei van de vereniging overduidelijk aan. Het eerste elftal deed in 74/75 opnieuw een greep naar het kampioenschap maar moest Veendam 1894 voor laten gaan.

Angelslose Boys haar laatste seizoen
Het ledenaantal ging ook in 75/76 met sprongen vooruit. Er werd een zevende elftal geformeerd, naast een A-, twee B`s- en maar liefst vijf C-juniorenelftallen. Ook nam en dameselftal onder de naam Angelslose Girls aan de competitie deel, dat echter maar een kort leven werd beschoren. Het tweede elftal werd kampioen in de Reserve tweede klasse.

In 76/77 werd de naamsverandering doorgevoerd en ging de club Sportclub Angelslo heten. Het grote succes kwam een jaar later onder leiding van trainer Luc Gerdes, Sc. Angelslo en SCN eindigden met een gelijk punten aantal bovenaan. Er waren twee beslissingswedstrijden en verlengingen in Zweeloo voor nodig om de Meerdijkers voor het eerst in de geschiedenis een kampioenschap in de KNVB te laten vieren de 3e klasse was een feit.

De vereniging telde op dat moment 8 senioren, een A-elftal, 3 B-elftallen, 5 C-elftallen en zelfs 6 pupillenelftallen. Het verblijf in de derde klasse zou slechts 2 seizoenen duren.

In 79/80 was het Groningse The Knickerbockers de enige concurrent. Op 20 april 1980 ontmoetten de ploegen elkaar in Emmen en Sc Angelslo werd kampioen dankzij het 1-1 gelijkspel. Er volgde nog wel wat protest van The Knickerbockers tegen het feit dat Sc. Angelslo het duel met elf man uitspeelde terwijl Jan Fokkens met rood uit het veld was gestuurd. Trainer Hennie Turien had Fokkens razendsnel gewisseld zonder dat het de arbiter opviel. Het protest baatte niet en Sc Angelslo mocht zich tweede klasser noemen.

Het eerste seizoen in de 2e klasse was niet gemakkelijk. Sc Angelslo had grote moeite zich te handhaven. Dankzij een sterk slot met twee gelijke spelen en een overwinning in de laatste 3 wedstrijden terwijl concurrent Leeuwarder Zwaluwen de laatste twee verloor. Bleef het door Hennie Turien getrainde elftal dankzij een twaalfde plaats in de op één na hoogste klasse.

De aanpassing verliep echter snel. In 81/82 werd de vierde plaats gehaald. In datzelfde jaar werden de A-junioren kampioen in de Hoofdklasse en het damesvoetbal werd, nu met meer succes weer ingevoerd.

Omdat de eerste klasse werd uitgebreid vond er in het seizoen 82/83 een versterkte promotie plaats. De nummers een en twee uit de tweede klasse promoveerden automatisch terwijl ook de nummer 3 die nog een kans had via een extra duel met de nummer drie uit een andere klasse. Het was een spannend seizoen in 2E. Sc. Angelslo was bijna kampioen geworden maar het ging op de laatste competitiedag mis.

Zelfs speelde het thuis gelijk tegen HZVV maar naaste concurrenten Elim en Go Ahead Kampen wonnen en kwamen daardoor op gelijke hoogte. Er kwam een nacompetitie aan te pas. Nadat Go Ahead Kampen thuis had gewonnen van Elim en daardoor reeds eerste klasser was geworden, verloor Sc. Angelslo kansloos met 3-0 van Elim.

Thuis tegen Go Ahead zag het er ook somber uit voor de Emmenaren. Tot vijf minuten voor het einde leidden de gasten met 1-0 waardoor het eersteklasser schap een onhaalbare zaak leek een bevlieging van Jan Hendriks in de slotfase zorgde er echter alsnog voor dat Sc. Angelslo won en daardoor eersteklasser werd. Zo werd het dus op 2 juni 1983 toch nog een groot feest op sportpark Meerdijk.

Het debuut van Sc. Angelslo in de hoogste afdeling van het zaterdagvoetbal liep zeer bevredigend. Uit 24 wedstrijden werden 25 punten behaald wat de zesde plaats ten gevolg had. In datzelfde seizoen 83/84 werd het derde elftal kampioen naast A1, A2 en het eerste damesteam.

Zes seizoenen hield Sc. Angelslo het vol op het hoogste niveau in 1988/1989 degradeerden ze naar de 2e klasse. Bouke Arends huidig wethouder werd voorzitter, Dolf Kamies de nieuwe trainer. Deze jaren kenmerkte zich door het feit dat er iedere twee jaar een andere trainer voor de groep stond.

In 1994 volgt Maarten Ackermans, Bouke Arends op als voorzitter en financieel en sportief kan het beter degradatie is dat seizoen een feit. Het seizoen 1995/1996 werd Puck Horstman aangesteld als hoofdtrainer en werd Sc. Angelslo kampioen, de 2e klasse was weer een feit. Dat duurde onder weer een nieuwe trainer maar één seizoen. Ackermans wist samen met zijn meerdere bestuurders de club weer financieel gezond te maken en stopte na 10 jaar als voorzitter. Inmiddels was Sc. Angelslo een stabiele derde klasse.

Ackermans werd in 2004 opgevolgd door Feitse Bosma, Jan Moes werd aangesteld als hoofdtrainer hij bleef zes jaar aan en wist na een paar keer wel de nacompetitie te hebben gehaald geen promotie af te dwingen.

In 2006 werd er begonnen met het aanleggen van een nieuw sportcomplex waar Sc. Angelslo als hoofdgebruiker zijn domicilie zou krijgen en de FC Emmen gebruik zou maken van kleedkamer en trainingsvelden. In overleg met de technisch verantwoordelijken van dat moment bij de FC Emmen werden er twee ”grasmastervelden” (kunstgras en natuurgras) één kunstgrasveld en drie natuurgrasvelden aangelegd. Op 22 maart 2007 hebben Henk Kerkdijk en Bertus Olde Benneker twee pioniers van Sc. Angelslo de eerste steen gelegd.

2007 was het jaar van de grote verhuizing in september werd het huidige complex Meerdijk Noord betrokken de opening werd verricht (hij werd in helikopter veilig op het hoofdveld afgezet) door Henk Roosien. Omdat de kleedkamers nog niet gereed waren moest er de eerste tijd nog omgekleed worden op het oude complex, uiteindelijk kon er in november gebruik worden gemaakt van de kleedkamers.

In oktober 2008 nam Harry Boelens de voorzittershamer over van Feitse Bosma, Jan Moes nog steeds trainer wist in zijn laatste seizoen degradatie naar de 4e klasse niet te voorkomen. Johan Hollen volgde Jan Moes op en hij wist na vier jaar Sc. Angelslo in 2012/2013 weer naar de 3e klasse te loodsen. Helaas wist zijn opvolger Ali Reza Shahangir het 3e klasseschap niet te behouden en was degradatie weer een feit. In zijn tweede jaar werd het bestuur helaas genoodzaakt de samenwerking met de trainer te beëindigen de chemie naar de groep toe was niet meer aanwezig.

”Het einde van een tijdperk’‘
de gloriejaren liggen al een tijdje achter ons wat betreft de heren, jarenlang waren daar de dames nog. Echter in het seizoen 2014/2015 viel ook het doek voor de eens zo bekende damestak van Sc. Angelslo, er bleef op de vrijdagavond nog één dames 7-tal actief.

In het zelfde seizoen werd John van den Wildenberg aangesteld als hooftrainer. Zijn eerste seizoen was er eentje van gewenning, spelers aan trainer en trainer aan spelers.

Geüpdatet tot seizoen 2014/2015.